Dialog nierealny
Julio, słońce, jesteś prawdziwa?
Umiesz rozmawiać z idealnymi?
Lubisz wielką, nieznaną, szarą myśl?
Marzysz, umierasz?
Nie, Julio, nie jestem prawdziwa.
Nie umiem rozmawiać z idealnymi.
Lubię szare myśli, kolorowe są
oczywiste.
Marzę, umieram.
Nieprawdziwa Julio, kochasz życie?
Co daje Ci topienie się w sobie?
Dlaczego myśli wypadają ci uszami?
Nieprawdziwa Julio, nie umieraj.
Nie wiem czy kocham życie.
Lubię topić się w sobie.
Nie mam myśli.
Nie umieraj? Mam nie marzyć?
to ja mam na imię Julia to ja, pamiętaj
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.