Dla wielu

Podnieś się z kolan, gdyż musisz zdać sobie sprawę,
że nie przegrałeś, to kres bitwy, a nie wojny!
Wstań, podaj rękę, nikt nie stoi ponad prawem,
gdy o los chodzi, choć ten dla twych wrogów hojny.

Czy kłam zarzucasz słowu memu serc Brutusie?
Jeśliś z ufności wzniesion, jeśli władasz wiarą,
nie będziesz pustyń ziemią przy martwym kaktusie
spętanym pustką, kart historii zmierzchłą marą.

Co? Losu nie znasz? Wierzysz w jedno - zwane fatum.
Odchodzisz, nie żal, mniej mi miła twa prawica,
sam w swej batalii, z wyboru, dajesz się katu,
bądź pyłem, z niego wiary twej hełm i przyłbica!

autor

Sigul

Dodano: 2006-09-30 07:37:21

Ten wiersz przeczytano 376 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie