dłonią

Pomarszczona dłoń nie- miłości
trzymała cię w zimnej piwnicy.
Rzeźbiła doliny i pagórki,
siedziałeś cicho, patrzyłeś.

Uczepiłeś się jej starego garnituru,
ciągnąłeś do świata zbawienia,
gubiąc po drodze siebie.
Zderzenie z prawdą bolało.

Nie znalazłeś swojego ogrodu,
przypięty kawałkiem druta
do starej, pomarszczonej ręki.
Rozbiłeś zmysły o posadzkę.

Pytasz, czy śmierć cię zabrała.
Ty żyjesz.
Żyje
Żyj
Ży
Ż...
umarłeś widocznie

autor

agatin

Dodano: 2005-10-22 13:56:21

Ten wiersz przeczytano 684 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Biały Klimat Dramatyczny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie