DO PODWIECZORKU
nakryty lnianą ścierką
służyłeś za stół
pomieściłeś kubki z mleczną kawą
wielki bochen wiejskiego chleba
masło i jaja na twardo
gdy poczerwieniało słońce
obsiedli cię żniwiarze
najedzeni
w podzięce śpiewali pieśni
znosiłam snopy
dziadek
zestawiał
na kształt małych domków
żniwiarze
odeszli
dorosłam
powróciłam
u mnie czas wyżłobił bruzdy
ty ciągle gładki
dziś
jesteś mi stołkiem
kamieniu polny
czy jeszcze kiedyś do ciebie powrócę
autor
grażyna-elżbieta
Dodano: 2013-09-09 08:29:57
Ten wiersz przeczytano 2325 razy
Oddanych głosów: 55
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (58)
Te małe domki ze snopów , to sztygi.(może gwarowo to
nazywam). Pamiętam te czasy.
Bardzo ładny, wspomnieniowy wiersz.
Pozdrawiam
wspomnienie dzieciństwa
Tam gdzie człowieka sięgają korzenie
i kamień dla duszy może być natchnieniem!
Pozdrawiam!
Piękne, sentymentalne wspomnienia, piękny wiersz i...
ten kamień - źródło tych wspomnień.
Wywołałaś moje wakacyjne wspomnienia - robiłam
powrósła do tych ustawianych w domki snopków.
Nie tylko połozenie, to już po prostu nie ten kamień,
nie te otoczenie, nie ci ludzie.
Pozdrawiam:)
Wszystko się zmienia, nawet kamień polny przypadkowo
trącony zmieni położenie.
jak mówią bracia Czesi; to już się nie wróci, jest
niemożliwe, aby odprawiać żniwa przy pomocy kosy, jak
o tym w pieśni bywa - możesz jedynie wrócić tam, gdzie
ten kamień spoczywa
jako` to povidaji bratce Czehy`;
tet že se již nevrátí,to není možné, aby oslavili
sklizeň jako před použitím scythy,jak píseň zpívá, jen
vy můžete vrátit do kamene který v tom spočívá
Tylko kamień, a przywołuje wspomnienia.
Pięknie namalowany obraz.
Piękne wspomnienia, pamiętam te snopki w kształcie
domków i ściernisko:):). Dobranoc
Bardzo ciepły, wspomnieniowy wiersz. Myślę, że
powrócisz ten kamień to jak serce rodzinnych stron.
Pozdrawiam serdecznie.
Pięknie tak powspominać . To jest bogactwo naszego
życia.Ciekawie napisany. Pozdrawiam .
Nostalgiczny wiersz niosący ze sobą wiele radości,
refleksji dotyczących minionego okresu.
Grażynko Twój wiersz to taki obraz, który już można
zaliczyć do dzieł zapomnianych i dobrze, że nie
wstydzisz się swoich korzeni. Czy tego chcemy czy nie
zawsze jesteśmy solą tej ziemi…
Pozdrawiam jak zawsze bardzo serdecznie:)
Piękny, wspomnieniowy wiersz...pozdrawiam:)
czas zasiewu
czas żniw i zbiorów
refleksja i przemijanie
b.dobry wiersz