docenic

swiat przedstawony moimi oczyma
wyluskiwac z ostrych barw sie zaczyna
co niegdys jasne dla mnie tak bylo
z dnia na dzien w pytania sie obrucilo
byly tez chwile niejasne dla mnie
lecz teraz tamte sa dla mnie barwne
kolory teczy jak zapomnienie
a bez szarosci
tych pieknych nie docenie

wciaz w lustro patrze
siebie nie widze
jestem osoba ktorej sie wstydze
i ciagle czekam na tamte chwile
by znowu poczuc w sobie ta sile

autor

rubikon

Napisany: 2009-05-16 Dodano: 2009-05-16 16:31:56

Ten wiersz przeczytano 1819 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka O brzydocie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie