Dokąd zmierzamy?

Zrodzeni potokiem myśli,
Z rymów deszczowych kropel.
Uciekamy potokiem wspomnień.
Kryjąc w kałuży wspomniane obelgi.
Próbujemy zapomnieć słowa starej baśni.

Gdy ciało nie było słowem.
A słowo ciałem się stało.

Przymierzamy się do pierwszych wspomnień
Zbrudzeni światłością świata.
Obmyci łaskawością pewną.
I głuchym krzykiem niewiecznym

Zebrani w jeden stopień.
Egalitaryzmu niedźwięczny wydźwięk.
Słuchamy zawodzeń niewoli.
Prawdziwych proroków pamięci.

Pamiętamy kawałek prawdy.
Czasy kłamstw niezapomnianych.
Przemyśleń zaborczych wolności.
Wyśpiewując wciąż te same słowa.
Słowa pradawnej pieśni.

autor

imaginacja

Dodano: 2007-05-07 21:17:18

Ten wiersz przeczytano 671 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie