Domek na skraju lasu...

Poczułam zapach chleba mniam mniam
Ślę serdeczności:)

Piękny utwór - tytuł sprowadził mnie do
wstapienia na podwórko bo rzeczywiście mam domek pod
lasem w dodatku pod górą w powiecie bieszczadzkim.
Obok natura to cudowny kraj słońca ( jak opisywał
utopijny myśliciel" Kraj słońca") spokój, zdrowie,
muzyka leśna, - nawt Pan Bóg umeczony odpoczywa zdala
od skażonego świata by nabrać sił do likwidacji zła,
można się wyżalić, poprosić o pomoc a nawet i
wyspowiadać w ciszy.

szczęściara:) uroczy wiersz...

Radość rozgrzewa serce..i pachnie pieczonym
chlebem..pięknie i tyle...serdecznie
pozdrawiam..wielki plus na pożegnanie...

i już ci zazdroszczę tyle masz z twojego wiersza;)
góry-nie mam bo tu płasko,chlebem też nie pachnie,ale
mam dom i dwa burki -spokój też jest ,tak więc
troszeczkę już mam;)
bardzo ładny wiersz.pozdrawiam serdecznie.

Cudowne miejsce,podziwiam i pozdrawiam.

I tak można by było bez końca, to dopiero relaks,
pozdrawiam.

bardzo kochasz przyrodę ,ciszę i wokół niej powstają
takie radosne zwrotki-pozdrawiam góry

domek, góry, zapach pieczonego chleba, czego do
szczęścia więcej trzeba...ładnie napisany wiersz, miły
w odbiorze...pozdrawiam

Jak wspaniale mieć taki domek. Z dala od molochu
blokowisk, od anonimowych przechodniów..I nawet zapach
jego kochasz. To wartość wielka i pięknie go
opisujesz. Serdecznie pozdrawiam.

Zapach chleba niekonieczny, ale dla mnie ważne, żeby w
górach :)

urokliwy i tajemniczy ten domek...pełen marzeń i
oczekiwań....pozdrawiam...

właśnie taki powinien być dom - ciepły ,pachnący
chlebem - śliczny wiersz -pozdrawiam

Uroczy poranek. Ten świeżo pachnący chleb. Przyjemny
taki pobyt w górach.

Zapach pieczonego chleba to marzenie :)