Dowody w sprawie – rozproszone „ja”

Nie, nie, wysoki sądzie
Nie, jak „doktor Jekyll i pan Hyde”
Nie, nie jak „id, ego i superego”
To jest całkowicie inaczej

Nie, nie chodzi o problemy alkoholowe
Dlatego właśnie muszę spróbować
pomimo tego że słowa, słowa, słowa
niczego nie wyjaśniają

Dokument tożsamości? Bardzo proszę
Tak, mam oczy szare, w kolorze kałuży
i taki właśnie sweter w odcieniu purpury
Czy to może stanowić dowód w sprawie?

Nie, nie jestem człowiekiem o dwudziestu czterech osobowościach,
chociaż chciałbym być (tak, to żart)
Nie, nie mam twórczych sił w nadmiarze
przeplatanych z depresją, tylko tak pokątnie czasami sobie wiersze mażę

I tak, miałem senne mary,
w których jestem zdrowy – król miraży

Wysoki sądzie, chodzi mi tylko o sprawiedliwość
Jestem wolny? Skąd w takim razie te wszystkie oskarżenia?

Skąd te wywołane nieuprzejmością cierpienia?
Skąd bezsenne noce w pustce
i uczucie że świat wymarł?
Skąd ukłucia ambicji niespełnienia?
Skąd niepamięć, nadwrażliwość,
brak skupienia?

Tak, musiałem o tym wspomnieć
(chodzi o dramaturgię)
Tak naprawdę wiem, że my
chorzy i cierpiący –
my artyści,
Chrystusami świata jesteśmy wszyscy
Tak, wysoki sądzie:
bliżej niż inni słońca,
bliżej niż inni spełnienia,
bliżej odkupienia

autor

Poukładany

Napisany: 2019-05-19 Dodano: 2019-05-19 01:15:46

Ten wiersz przeczytano 762 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Wolny Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie