Droga
Wzbiła się w Niebo jak Ptak
Skrzydła miała tak ogromne, że każdego
mogła pod nimi schronić
W sercu miłość, którą mogła obdzielić cały
Świat
Wzbiła się do lotu i spojrzała za siebie
Ujrzała czarne dziury i
Ciebie-smutną...choć dumną z jej lotu
Miała niewiele sił
Wróciła
Wróciła do gniazda splecionego z Twoich
dłoni...
autor
colm
Dodano: 2008-08-14 10:29:31
Ten wiersz przeczytano 509 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
Jest w Tobie wiele smutku, ale i wiele skrywanego
piękna. Pisz dalej, będę czekała na nowe wiersze. To
jest dobry sposób na wyrażanie emocji, na wyrażanie
siebie. Ja juz o tym wiem.
Piękny wiersz ‘’namalowany
słowem’’, podobają mi się Twoje wiersze.
Pozdrawiam