Droga do spelnienia

W oceanie marzeń świat fatalnie pogrążony
Tak wiele nadziei, jeszcze więcej zwątpienia
Odmętem życia kraniec szczęścia przerażony
Rozpiętość piekieł niszczy sens ostatniego dążenia

Niciane plany wyjątkowe, bliskie rozpadu
Bez fundamentów, bez wiary, z adekwatną radością
Ciągły bałagan, rozczarowanie i brak ładu!
Radykalnie przeciwstawiam się zła monotonnością

Staram się niweczyć bałamutne przekonania
Chcę odwrócić ogrom myśli pełnych fałszywości
Zbyt mało jest rycerzy, przez to nikłe działania
Zniewoleni przez kłamstwa, zaplątani w marności

Machinalnie pozyskuję dla kogoś element jego pragnień
Sił do walki nie rozwieje łuna nienawiści
Ustawia się jedna za drugą lista niepotrzebnych znów ponagleń
Liczba smutnych dusz, równa się ilością barw jesiennych liści

Pomóż i Ty odbudować te pozostałe marzenia
W nagrodę, zobaczysz wdzięczne, najszczęśliwsze spojrzenia

autor

MaRyLiN

Napisany: 2006-06-11 Dodano: 2006-06-11 11:23:05

Ten wiersz przeczytano 449 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie