Duszy spokoju chcę...
Wiecie, co w życiu sobie cenię?
Najbardziej chyba cmentarne cienie
Tam dusza moja spokój czuje
Nie biega, krzyczy lecz wibruje
Bo cmentarz nie jest wcale w niebycie
Tam jest tak gwarno, tam tętni życie
Ile tablic i ile marmurów
Tam tyle istnień i tyle trudów
Chodzę tam i odpoczywam zatem
Jestem tam zimą, wiosną latem
Moja dusza tak pragnie wytchnienia
Całym sercem szukam więc cienia…
autor
szara
Dodano: 2008-04-07 10:08:31
Ten wiersz przeczytano 425 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
Czy tak dobrze jest odwiedzać cmentarze,ja jestem za
jednym i drugim - jak pamiętasz,to tak! Jeśli dla
spokoju swojego ducha,to tak,ale często ludzie
zakłócają ten spokój który się zmarłym należy!
Lubie cmentarna zacisze , i prawie głosy ich słyszę .
Jest tam tak uroczyście i zadumać się można , nad
życiem istnieniem piekła i nieba . Gdzieś w duszy tkwi
taka potrzeba .
Boje się cmentarzy, krzyczą milczeniem bardziej jak
żywi. Wiersz ładnie napisany.