Dwoje
W purpurze dnia, miłości czerwieni
Dwoje kochanków, wybrało się w rejs ku
zorzy marzeń.
Jedwabna nić łącząca i kołatająca bicie
serca,
Jak kiedyś dwa serca, teraz już
spójne=jedno.
Pulsujące i głęboko kołatające w rytm
wspólnego tańca.
Ona tańczy w zharmonizowanej ciszy
melodii
W sukni z motyli i polnych kwiatów,
Z pogodną twarzą, rozsiewa uśmiech
Obdarowując słońce i księżyc czerwienią
swych ust
Ona Pani Jego serca i ciała.
Tańczą oboje, w obłokach snów.
W uścisku dłoni, mają cały świat
Migotający tysiącami różnych barw
On w ciszy melodii wpatrzony w nią
W garniturze z woni czerwonych róż
Z pogodną twarzą rozsiewa uśmiech,
Obdarowując swą ukochaną czerwienią swych
ust
On Pan Jej serca i ciała.
Porwani w egzystencji chwili
Wirują w marzeniach przez świat,
Rozsiewając swą Miłość, zarażając Nią
innych.
Oddają się chwili,
By w niej żyć,
Umierać,
I trwać…..
Komentarze (8)
No proszę, dało się poprawić! Bardzo się cieszę ze
zrozumienia. Teraz ten wiersz podoba mi się. Drobna
rada na przyszłość dla Pani. Niech Pani zrozumie, że
ten, który komentuje krytycznie jest życzliwszy od
tych "ciumkających" bo przynajmniej ze zrozumieniem
przeczytał wiersz. W związku z tym, że poprawiła Pani
błędy w wierszu, zgłaszam moje poprzednie do kasacji.
Proszę jednak w opisie "o sobie" poprawić
"W brew" na "Wbrew". Pozdrawiam i zapalam fajkę
pokoju. :)
Ujęła mnie ta suknia z motyli i polnych kwiatów- jest
piękna, przydała by mi się na sylwestra. Piękny
romantyczny wiersz. Pozdrawiam serdecznie
bardzo ładne strofy otulone romantyczną szatą ...
pozdrawiam serdecznie ( yanzem twój komentarz jest po
niżej krytyki... żal mi ciebie)
Piękna pieśń o miłości z zapachem róż i uczuciem
wzajemności...
Połączenie dwóch JA w jedno MY niezwykle pięknie i
romantycznie opisane. Wiersz pulsujący wręcz
wspaniałymi uczuciami. Pozdrawiam.:)
Takie - przepraszam.
Taka uczucie gdzie nawet serce bije podobnym
rytmem,gdzie wzajemny szacunek i zachwyt sobą wiąże
wszystkie zmysły buduje ciało zwane miłością.Taka
miłość przeciwstawi się wszelkim pokusą,pokona każdą
przeszkodę.Wspaniały wiersz i wspaniała
myśl.Pozdrawiam.
nieprzenikniony romantyzm wszystkiego dobrego w nowym
roku