Dzień Człowieka
Człowiek się męczy
Kiedy na zdrowiu traci,
I za winy płaci
Gdy serce swe szmaci
Jest zmęczony człowiek
I zmartwiony o wiek,
Kiedy zdrowie nie służy
I gdy go głowa burzy
A jakie mysli ma on
Cięższe niż towar na ton,
Nie kiedy życie go smuci
Gdy biednie do domu wróci
A kiedy ma dobrą chwilę
Odnajdzie szczęście i siłę,
By nie zmarnować czasu
Spacerkiem dotrze do lasu
Człowiek robi co może
Żyje skromnie, uboże,
I z serca da wszystko z siebie
Co Bóg mu przekaże już w niebie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.