Egineta

Jesteś daleką gwiazdą Egineto,
W srebrnym pyle,
Płynie mój okręt w gwiezdną dal,
I świeci jak latarnia.
I błyszczy, droga ten nikły blask,
Rozumianym niepokojem.
Miliardy mija nowych gwiazd,
O komet jasnych roje.

Nagle meteor w ciemności spadł,
Faluje tuż i ginie w mgle.
Pulsuje droga ten nikły blask,
Jak oczu człowieczych łzy.

Może na twardy trafił glob,
I rozbił się w świetlisty pył.
I w pyle znikną jak śmierć,
Wzniecając złote skry.

Ofiary nowej przyszedł czas...
Ku gwiazdom,
Los swój wznoszę.
Ginie w przestrzeni ziemskiej cień.
Mój okręt płynie w dal.

Unoszę dłoń i chwytam ster,
Z najwyższym niepokojem,
A morze gwiazd otacza mnie,
Świetlistej drogi szlak.
Ofiary znicz zapala się,
W świątyni białej,
I nowy blask, jak znicz ofiary składam wam.

autor

Yumi

Napisany: 2006-10-30 Dodano: 2006-10-30 21:44:16

Ten wiersz przeczytano 689 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Mroczny Tematyka Przygoda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie