Fenomen kłamstwa
Fenomen skupia się w cynizmie,
Tak było przecież w socjalizmie.
Wszyscy wiedzieli że coś boli,
Lecz każdy na ten ból pozwolił.
Leczenia bał się i diagnozy,
Choć ból przybierał śmieszne pozy.
Czasem tragiczne jak kto woli,
Lecz każdy na ten ból pozwolił.
Gdy trzeba było wyrwać drania,
Amnezją pacjent się zasłaniał.
Wolał korzystać z zła swawoli,
Bo każdy na ten ból pozwolił.
Teraz po latach słychać głosy,
Że tylko on zadawał ciosy.
I ulżyć pragnął nam w niedoli,
A prawdą jest że on chromoli.
Pierś do medali wypinamy,
Chociaż cherlawą tą pierś mamy.
Mnie takie kłamstwo bardzo boli,
Nie mogę na to więc zezwolić.
autor
Grand
Dodano: 2010-10-11 14:54:54
Ten wiersz przeczytano 387 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
Heh..ci powiem..Zupełnie jak ja teraz..gdy ból żeber
doskwiera..W wierszu doskwierają gołe "że"..z , , , ,
, :)..Każdy walczył..jeszcze pewnie do ZBOWiD-u
należał :).. M.
Cóż mogę powiedzieć. Samo życie. Nawyki na które sami
przystaliśmy, no, może co niektórzy przystali.
Pozdrawiam:)
"Lecz każdy na ten ból pozwolił" no tak zupełnie każdy
to nie, ale większość tak ("z zła" chyba powinno być
"ze zła")