Gdy piszę

przeobrażalnym jestem obrazem
oddechem zmieniającym barwy
ruchomym elementem całości
być może powinnam milczeć

jak cienie chmur pełnego nieba
przeobrażam swoje kształty
na znak protestu stangnacji
z harminijanie bijącym sercem

ze słów wynika moja płynność
moje dynamiczne istnienie
i wzrost ponad własne ja
w słowa ubrana wynurzam się
z morza wzburzonej ekspresji

na me serce składa się
milion katastrof i błogosławieństw
tysiące elementów rozbitej tęsknoty
tysiące kropel szczęśliwych chwil

autor

Evella

Dodano: 2007-12-29 13:44:12

Ten wiersz przeczytano 506 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Wolny Klimat Romantyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie