GDZIEŚ NA KOŃCU ŻYCIA

(dla mojej wielkiej byłej miłości)

Kiedy się spotkamy, gdzieś na końcu życia,
To nikt z nas nie będzie nic miał do ukrycia.
Maskowane żale dawno zatarł czas,
Rozpalimy ogień, niech połączy nas.


Dookoła ognia utworzymy krąg,
Łańcuszek przyjaźni wypleciemy z rąk.
Każdy spojrzy w ogień, jak za tamtych lat,
Ty będziesz mą siostrą, ja będę twój brat.


I nikt nie zostanie smutny i samotny,
Nikt nie będzie płakać na ten los przewrotny.
Ciężka łza goryczy nie zmoczy powieki,
Bo się połączymy w miłości na wieki.


Każdy z nas poczuje dotyk szczęśliwości,
Kiedy zrozumiemy sens naszej jedności.
Popłyniemy razem w nieskończony czas,
Nikt z naszego kręgu nie opuści nas.



Będziemy tańczyć, tańczyć do końca świata,
Będziemy śmiać się, krzyczeć i razem płakać.
Będziemy śpiewać, śpiewać całymi dniami,
Będziemy śnić i kochać się nocami.

autor

KapRysiek

Dodano: 2006-09-01 15:46:12

Ten wiersz przeczytano 750 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie