Gehenna aż po śmierć
Wiele lat temu ślubowali
"i nie opuszczę aż do śmierci...",
a później na świat przyszły dzieci:
trzech synów i aż cztery córki,
więc mąż z radości musiał ciurkiem
pić.
Straszne to były dni.
I bił,
"bo lepsze bite niźli zdechłe".
Miłość jest trwała aż po wieczność...
Żona dawała co najlepsze,
wciąż modląc się o wybawienie.
Nieskutecznie.
A może jednak? W końcu umarł...
Wdowa schyliła się nad trumną
i pożegnała tak jak trzeba,
odprowadziła aż na cmentarz.
Odetchnęła.
Nie minął miesiąc, dnia pewnego
zemdlała w kuchni,
lekarz zbadał...
Widać cierpienia było nie dość.
Alarmujące stadium raka.
Coraz mniej siły w kruchym ciele,
uśmiech już tylko po morfinie.
Wczoraj nastąpił kres gehenny.
Parszywe życie.
autor
Turkusowa Anna
Dodano: 2015-01-17 09:19:05
Ten wiersz przeczytano 1521 razy
Oddanych głosów: 48
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (53)
Biedna kobieta i te dzieci:(((
Poruszajaca historia.
Pozdrawiam, Aniu:)
Porażający przekaz,najgorsze,że
to nie fikcja...
Tak parszywe bywa życie...
Pozdrawiam
Bo mini, być może masz rację...przemyślę:)
dobrze oddane te straszne emocje, trochę nie przemawia
/pobiegła/ - za lekkie słowo, jak za ukochanym brzmi,
a wymowa wiersza inna... ale może tylko takie moje
odczucie; pozdrawiam, Anno ;)
Poruszająca historia, dobrze przekazana.
Tragiczne to i smutne że skóra cierpnie, takie rzeczy
się faktycznie dzieją!...Wiersz pozostawia na długo
ogromne wrażenie.
pozdrawiam,
Ach Aniu bardzo smutny tekst. Wielka szkoda -
odetchnęła ale tylko na chwilę. Takie życie. Miłego
Aniu
Z miłością poszła do grobu i tak ma wyglądać miłość -
POTWORNE.Maz rację Aniu parszywe życie.Pozdrawiam.
Aniu bardzo poruszajacy i bolesny temat, udało Ci sie
przekazac bardzo sugestywnie caly ten dramat.
realia przytłaczają... Pozdrawiam
Ars mediator, jeżeli próbujesz mi ubliżyć albo
sprowokować to nie ten adres...
nie umiem komentować takich wierszy, nie umiem... znam
takie historie z życia, nieliniowe, nieoczywiste,
nieogarnięte... wiersz oczywiście wart przeczytania i
refleksji
choćby się nie chciało to wszędzie słyszę to ten rak i
rak)
straszne:))
Zdołowała mnie ta historia. "Parszywe życie" - to
oddaje wszystko. przejmujący tekst.