Gin w butelce

"Dla Weny"

Mieszkam we flakonie szklanym
Mogę szczęścia dać ci mgnienie
A w twym smutku, wydumanym
Ofiarować zapomnienie

Siłą twe napełnić ramię
Byś demony swoje, zgładził
Dać polotu, w życia dramie
Byś w opresjach, sobie radził

Śmiechu i radości krocie
Chwile ci zapełnię szczęściem,
Które odtąd, w twym żywocie
Zajmie honorowe miejsce

Chcesz miłości?
Mam w nadmiarze!
Po coż pościć?
W świecie marzeń...

Gdy marzenie, mogę światem
By się stało, sprawić (mogę)
Nie masz nad czym myśleć, zatem
Ja we wszystkim, ci pomogę

Wszystko to, może być nasze
A rzecz jedna do roboty
Tylko! (jeśli szczęścia pragniesz)
Zdejm z mej flaszy, kapsel złoty

"Lecz się tym, czym się strułeś" Nałogowcy

autor

Zbooy

Dodano: 2006-10-16 00:08:46

Ten wiersz przeczytano 859 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie