GINĘ
w pocałunków pościeli
ginę ustami buszującymi
niczym łanie wśród łąki
wonności kwiecia
łapczywością...bezbronny
zaplątany dzikimi oczyma
pośpiechem smagające rumieńce
(nie)doświadczenia
uczą twoją wyobraźnią...
Wędrowiec Pustyni
autor
Wędrowiec pustyni
Dodano: 2017-11-13 18:54:07
Ten wiersz przeczytano 527 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
Czasami Miłość tak sprawia, że człowiek czuje, że
ginie, pozdrawiam :)
dzięki zefir
bardzo ciekawe pozdrawiam
głód tęsknotę...
https://www.youtube.com/watch?v=CIxl2iIYadI
https://www.youtube.com/watch?v=jgMy7EglVmA
Ginę lecz...płynę. Pozdrawiam Wędrowcze.
żarłoczność w miłości wskazana i głód tylko potęguje