Głos

Głos

biała fregata stawiająca czoło wichrom
łuska nadziei zastygła w oczekiwaniu
świt w oku nieprzespanej nocy
ostatnim krągiem piekła

odchodzących od siebie dłoni
spojrzeń żegnających się kochanków

gdy wszystko jest pierwszym lub ostatnim
słowem modlitwy samotnych drzew
wilgotnego od łez babiego lata

i ten głos jak upragniona w zgiełku cisza
twoja dłoń na moim ramieniu
kropla deszczu spadającego na spękane usta

róża co rozkwita na pustynnym piasku moich warg
w zachłanności płonącego w słońcu motyla
otwiera się muszla perłopława

twoje imię

autor

Amadeusz

Napisany: 2005-04-10 Dodano: 2006-12-03 00:02:31

Ten wiersz przeczytano 563 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Biały Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie