Grzeszniku - człowiecze!

Człowieku, jesteś grzeszną istotą,
świata tego największą marnotą.
Potrafisz ranić, ciernie w skroń wbijać,
w żywe oczy kłamać, z prawdą się mijać.
Głupiec! Krzyknę Ci w twarz.
Przecież wiele dobroci w sercu masz.
Egoisto! Z Adama rodu
czy nie boisz się dziecięcego głodu?
Szyderco! Wyśmiewasz się z potrzebujących
wiec zaprowadzę Cię w świat nie żyjących.
Skąpcze! Morderco! Dzieciobójco! Tyranie!
Przyjdzie czas i na Ciebie ukaranie.


Stopy me w błocie kłamstw człowieka i obłudzie,
ślizgam się w ich nieczystościach, w brudzie!
Sine ciało od biczowania Twego,
chłostę wymierzasz w rytm słowa złego.
Zabij mnie proszę grzeszniku – człowiecze,
Użyj tortur życia, na tym świecie.

autor

bogusiaes

Napisany: 2007-09-18 Dodano: 2007-09-18 19:57:20

Ten wiersz przeczytano 646 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Wrogi Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie