Hör valkyriors sång i...
Nad Midgard przybywają
kobiety na latających koniach
ubrane w lśniące zbroje, chełmy
i miecze trzymają w dłoniach
Krzyki słychać rozpaczy
wpółżywi wojownicy w oddali
Oto zabierają ich Walkirie
do raju wojowników - Valhalli
Odin i Freya czekają na nich
podzielą się nimi dość sprawiedliwie
część z nim w Valhalli ucztować będzie
a część rozkoszować Freyą na niwie.
***
By jak najszybciej czas upłynął
Ragnaroku się doczekać
dobro ze złem zawalczy
by nowy porządek nastał - niezwlekać
By krzywdę komuś wyrządzić
by zło panowało
Odin użyłby Seidru
tą magią by zadziałało...
Odin oprócz wiedzy magicznej
Sleipnira konia posiada
on chyży jest od zawsze
Odin tylko jego dosiada
Ma Odin liczne potomstwo
z młotem niczym grom - Thora
który zginie niewinnie
z ręki Thiassia- potwora.
On rzuci oczy jego
tam gdzie niebieskie sklepienie
odtąd już zawsze te oczy
gwiazdami będą niczym płomienie
I mogłabym to runami zapisać
lub w innym języku nordyckim
wolałam część tej mitologii
w języku przedstawić poetyckim
Ani ja piękna niczym Gerd
Ani niejestem boginą
chciałabym być Walkirią
lecz jestem zwykłą dziewczyną
Wierze jednak
że Saga I Gunlad mi dały
wenę na ten wiersz
i przeciwności pokonały...
Nakłonić ma on was
byście się w mitologię zagłębili
byście nordycką historię poznali
i w WALKIRIĘ uwierzyli ...
Dedykacja dla Ultima Thule & Hel ( n a t c h n i e n i e ... )
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.