Jak można?
Jak można tak?!
Pozbawić mnie złudzeń,
obedrzeć z mych marzeń,
zrobić lobotomię mej duszy...
Tak niewiele chciałem,
po prostu być szczęśliwym...
autor
SETH888
Dodano: 2008-03-31 11:27:57
Ten wiersz przeczytano 846 razy
Oddanych głosów: 18
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
Tak niewiele a jednak dla kogoś zbyt wiele aby to dać
drugiemu człowiekowi.. ale ponoc tylko te drzwi są
zamkniete do których jeszcze nie pukaliśmy wiec czeka
za nimi moze coś cenniejszego?;) great pzdr;)
Czyżby ktoś się bawił a następnie zabił nadzieję,którą
sam zasiał?Teraz można zadać sobie pytanie:czy
jesteśmy ludzcy robiąc takie rzeczy świadomie...
Tak mało ,a tak wiele .Autor pisze dokładnie,że chciał
być tylko szczęśliwy.Ciekawa miniaturka.