Jakie to łatwe
och nawet nie wiesz jakie to łatwe
wystarczy przecież zimę przeczekać
a wtedy wiosną pierwszym dmuchawcem
odlecisz sobie hen i cię nie ma
z cienką łodyżką ledwie w dwóch palcach
bo się poczułaś też dziwnie lekka
jak jeszcze nigdy całkiem nieważka
szybując z wiatrem przez ptasi bezmiar
tylko ty sama jedna jedyna
z zachwytu nie śmiesz w te cuda wierzyć
i o tym także pewnie nie śniłaś
że zaistniejesz wśród moich wierszy
a ja po kilka puszków zdmuchuję
już nad ostatnim rymem się biedząc
byś powróciła zmierzchem nie później
wprost mi na ręce tuż tuż nad ziemią
autor
andreas
Dodano: 2020-03-27 16:56:53
Ten wiersz przeczytano 2135 razy
Oddanych głosów: 42
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (43)
och, nawet nie wiesz jakie "to" śliczne, leciutkie i
puszyste :))
Jakie to ładne:):)
Tak polatać z wiatrem, między ptakami i drzewami -
bardzo kuszące :) Tylko jak tu po drodze nie
zabłądzić? ;)
Śliczny wiersz.
no właśnie, gdzie są te dmuchawce?
Idę szukać:) hej, pozdrawiam
Płynny. Rytmiczny. Piękny. Pozdrawiam@
Bardzo ładny. Pozdrawiam
masz rację ...to prawda ... to jest bardzo łatwe ...
Niebanalnie i lirycznie...pozdrawiam.
Piękna liryka:-)
pozdrawiam
Pięknie
Piękne rozmarzenie.
Czasami nie jest to wszystko takie łatwe.
Pozdrawiam.
Marek
Dmuchawce to dopiero w lecie ale pomarzyć można.
Pozdrawiam
Zaistnienie przez wielkie Z. Rozmarzony to jest
czytelnik :-)
Piękne, pełne ciepła rozmarzenie. I takich wierszy nam
trzeba :)
Zjawiskowo:) Pozdrawiam.