Jedyny znak
Kasi ...
Umysł smak pomysłu zalewa
ostra gorycz smutku
zapach nierozważnej porązki
zabłysł na czystym niebie jak gwiazda
Strach przebył most niepotrzebny
pare tylko kroków zadaleko
noc tak ciemna zapadła
iskra nadzieji gaśnie
Krzykni chodź słowo ,
ukieruj mój słuch
Wyrwij jeden złoty włos ,
upuść pozostaw ślad ....
... Lecz umysł nietknięty pozostaw ...
autor
Delvier
Dodano: 2006-10-23 21:56:21
Ten wiersz przeczytano 388 razy
Oddanych głosów: 0
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.