Jesień

Szkielet czarnych gałęzi
Drapie w bezgwiezdne niebo
I tylko księżyc - samotnik
Rozświetla ten dziwny widok

Szare nagrobki pochylają granitowe twarze
Liście jak skrzydła nietoperzy
Oblepiają je i duszą
I tylko Jezus płacze wisząc na krzyżu

“Za co?, Za co znów?!!
Czyż nie powiesili mnie raz?
Czy muszą to robić co dzień?
Wredni, paskudni rzeźbiarze”

A krew jego kapie na granit
Wypełnia ciemne groby
W których topią się
Ci którzy umarli

autor

Barth_deSade

Dodano: 2008-06-11 00:12:27

Ten wiersz przeczytano 563 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie