Zima

Szron niby oddech śmierci
Osadza się na płytach marmuru
Senna biel usypia
Dusze w okowach trumien

Kwiaty jak marzenia
Powiędły ścięte kosą
Zakapturzonej postaci w czerni
I tylko Jezus płacze wisząc na krzyżu

“Ludzie! Ja nie chciałem umierać
To wszystko przez słowa
To one mnie tu przybiły
Proszę was więc - uciszcie się”

A łzy jego zamarzają
Czerwienią na czarnym kamieniu
Dziękuje ci Boże
Że to nie ja

autor

Barth_deSade

Dodano: 2008-06-12 02:10:34

Ten wiersz przeczytano 838 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie