Jesienną porą
Jezioro me ciszą jesienną spowite,
Jak i ma dusza co w wiecznym pragnieniu,
W wspomnieniu te chwile co z Tobą
przebyte
Co teraz ostały jeno w marzeniu.
Jesienią wspominam o tym co byłe,
O chwilach ulotnych jak życie motyla,
A te wspomnienia mym sercu tak miłe
Pomimo, iż była jedynie to chwila.
Za każdą chwilę Tobie dziękuję
Za promień słońca, co z Twojej duszy,
Teraz w wspomnieniu jedynie całuję
Tym pocałunkiem co ból mój zagłuszy.
czwartek, 19 listopada 2009
11:39:01
Komentarze (9)
Nie rozumiem po co autor używa staropolskie:"ostały
jeno"kiedy spokojnie można napisać"zostały tylko".
Miłych chwil się nie zapomina,choć czasem trwają
krótko...;)pozdrawiam
Życie to tylko chwile, sympatyczny wiersz.
Ładnie poprowadzony. Pozdrawiam i zostawiam mój głos.
piękny, smutny wiersz. pozdrawiam.
wspomnienie miłości pełne ciepła i piękna-pozdrawiam
Miły wiersz, taki jakby w zadumie napisany. Daję +
Każde słowo w wierszu ważne, bo intencję ma zachowania
uczuć które są i były To westchnienie serca Bardzo
sugestywny i ciepły wiersz +
wspomnienia są pięknie:) warto czasem powracać do
pięknych chwil....:)