jest we mnie...
mam w swojej duszy taką niszę
enklawę dla myśli tajemnych
gdzie skrywam i w sercu kołyszę
ładunek dokonań ujemnych
przegranych batalii z miłością
goryczy po przyjaciół utracie
awansów zatrutych zazdrością
intryg w lukrowanej szacie
opróżniam bez żalu tę niszę
co w duszy i sercu mi ciąży
chcę zaprowadzić tam ciszę
taki spokój co mnie nie pogrąży
autor
zdzisław
Dodano: 2009-03-02 11:43:33
Ten wiersz przeczytano 478 razy
Oddanych głosów: 17
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (11)
Najlepiej doradzić komuś,a sobie nie idzie,ja już
nawet nie pamiętam co jeszcze pozostało,ale to
zamierzone,co było,a nie jest-nie pisze się w
rejestr..wiersz mi się podoba-ma w sobie coś czego ja
nie mam ..powodzenia
hmm..większość nosi niszę w sobie tylko nie wszyscy
potrafią ją opróżniać... .ciekawa treść
Bardzo ładny wiersz
Piekny wiersz. Podoba mi sie bardzo ostatnia zwrotka.
Baaardzo ładny wiersz. Więc oczyść tą niszę
najprędzej, a życie lżejsze Ci będzie.
Warto do Ciebie zagladać,Twoje wiersze z wielką ochotą
chce się czytać
Czasami skrywamy w duszy swoje sekrety, emocje, by tam
dojrzały i z czasem można je było uwolnić bez żalu, by
poczuć wolność i spokój...
Lepiej nie przetrzymywać w sercu złych emocji, to
zatruwa życie. Ciekawie napisany wiersz.
Masz rację uraz, zniewag i innych złych odczuć nie
należy gromadzić w żadnej niszy.
o jak delikatnie,jak pieknie,podoba mi sie,jestem jak
najbardziej na tak!Plynnosc i sens w wierszu powala:)
Dawno nie czytałam tak dobrego wiersza !