Juliet?

Jutra nie będzie
Gdzieś w górze słyszę szelest ciszy
Brzmiał jak niemy wystrzał walących się ścian
Mój świat runą w przepaść
Przepaść o której śnie co noc
Pogrążam się w niej
Zapominam o ideałach
Pamiętam o tym co zniszczyłam
Bzdurne idee o jakimś innym początku
I tylko brzmienie ciszy
Gdy odłożył skrzypce
Już nie gra dla mnie
Nie gra już dla nikogo
Samotnie żegna białe gwiazdy
Biegnę za nim po starym moście
W ciszy znów stajemy naprzeciw siebie
Patrzę
W jego oczach znów widzę przepaść z mych koszmarów
Zawsze się jej bałam
Teraz też się boje
Boje sie że już nie użyczy mi swych skrzydeł gdy stanę nad nią
Że wzniesie się do nieba a mnie już z nim nie będzie
Wiem że niszczę wszystko co dobre wokół mnie
Wiem też ze znów nazwiesz mnie głupią
Ale na swą obronę mam tylko to że ciągle jestem tym samym dzieckiem które przygarnąłeś
Ze ciągle nie wieże iż miłość to wszystko
I pokona każde zło
Spraw bym uwierzyła
Wiem że znów proszę o tak dużo
Spraw bym uwierzyła w nią
Tak jak wierze w ciebie
Wierze w baśń którą grasz mi co noc
Cisza porywa mnie swą muzyką
Usypia kaskadą dźwięków
W ciszy zapominam o zbędnych myślach
Pozostają tylko wspomnienia
Wszechpotężna cisza

autor

Baraka

Dodano: 2007-03-25 11:27:17

Ten wiersz przeczytano 392 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Biały Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie