Kamienie..
Po kamiennych stopniach chodziłam
kamiennym wzrokiem patrzyłam
cięzkim krokiem stąpałam
ze smutkiem się rozliczałam
Kamienne myśli rozbiegane
kamienne serce zostanie
mówią ze słonko dogrzewa
mnie tak uczuć potrzeba
Jak kamień serce ciężkim się stało
bo miłości ma tak bardzo mało
czy kamienną kobietą się stanę
zakletą w kamienny krąg marzeń
Z kamiennym spokojem mam znosić
nie płakac, nie rozpaczać , nie prosić..
Wiatr zatarł jej ślad.. R
autor
Lwiczka
Dodano: 2007-04-29 08:06:52
Ten wiersz przeczytano 422 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
Nawet jak walcem rozbijesz te istniejące kamienie
życie znów podrzuci ich pare.
Kamieniami jest zycie usłane, tylko czy nadepniemy na
nie? Sama zastanawiam sie nad zakupem walca lub czołgu
zaden kamien już by mi sie nie ukazał
miłości zawsze tak bardzo mało / tak bym dała-
ostatnia zwrotka drugi wers.
a moja rada - nie płakać, nie rozpaczać, ale prosić
zawsze i o wszystko można, a często i trzeba.