Każdy ma swego Boga
Zygmunt Jan Prusiński
KAŻDY MA SWEGO BOGA
Liryzm w odcieniach
czasem pigment się wkrada
by skłócić kolory w naturze.
Potęga uczuć w jednych jest miałka
u drugich jak dojrzała huba -
słyszę twoje uczucie.
Brzmij mi sakralnym jestestwem
uwiodłaś mnie poezją
tak znaczącym słowem...
Bóg czyni cuda - nam się udało
zwilżyć usta kroplą z liści -
odnoszę się z szacunkiem.
Wrócimy do tych maków -
zaczerwieni się nasz mały świat
potulnie poturla się myśl.
Zdobędziemy maksymalnie
szum wiatru w zatoce żagli -
tam nikt nie krzyczy w dramacie.
A modlitwy powrócą rankiem.
Przytul mnie w tej odległości -
posłuchaj co serce mówi...
14.2.2014 - Ustka
Piątek 9:29
autor
Zygmunt Prusiński
Dodano: 2014-03-03 07:39:53
Ten wiersz przeczytano 946 razy
Oddanych głosów: 10
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (10)
Psychodeliczna
Chodziło mi o pieprzyki... Nie masz ani jednego ? -
Pozdrawiam
Tylko jeden pigment,tylko w jednym wierszu.W dodatku
nie mój tylko jego.
Psychodeliczna
A ja wiem że pigmentów masz więcej... Pozdrawiam
Bardzo ładny kawałek liryki. I to liryki delikatnej, z
odcieniem pobożności.
Metafizyczny wiersz ...
"czasem pigment się wkrada"
Też mam w "Udawanej miłości" pigment*
dobry przekaz,ukłony
Trzeba tylko umieć Boga prosić. Pozdrawiam.
wiara w Boga podaje nam rękę w trudnych chwilach
pozdrawiam
posłuchaj co serce mówi ??
świetny przekaz
Wiara w Boga czyni Nas, że stajemy się silniejsi.
Pozdrawiam serdecznie