Kenia Bus

Dla wszystkich czytelników! Jesteście Wielcy! ;)

Zaczęło się spokojnie, niestety na urlopie w Kenii. Przebywałem tam chcąc uciec choć na parę dni od tych przeklętych arabów. Ale jak wiadomo poszukiwacz przygód taki jak ja nie może mieć wolnego. ACDC rozbrzmiało donośnie w całej wiosce gdy rozdzwonił się mój telefon komórkowy.
Jaguarzyca Łapa leżała na tarasie wioskowego domku na skraju sawanny i na ten dźwięk aż podniosła łeb i zawarczała wesoło. – Na szczęście miałem cały ekwipunek przy sobie.
A dzwonił polski dowódca bazy sił zbrojnych w Kenii, który rozpaczliwym głosem rozkazał mi jechać na polną drogę na obrzeżach pomniejszego rezerwatu. Tam został zatrzymany bus z polskimi turystami podziwiającymi widoki. Przewodnik podobno został postrzelony i krwawił obficie, ale w ostatniej chwili zdążył nadać sygnał S.O.S. do bazy. Miałem złe przeczucia.
No i po urlopie. Wskoczyłem do mojej terenówki i pojechałem na miejsce korzystając ze współrzędnych wysłanych do mnie sms -em przez dowództwo.
Kiedy dotarłem na miejsce skryłem się w suchych zaroślach obserwując busa. Tego się obawiałem. Kilkoro zbrodniarzy z AK-47 krążyło wokoło pojazdu. – Tak to byli Terroryści, ale nie kto inny jakże nam dobrze znany wesoły oddział Zenobiusza Taliba. – Ci faceci nie wiedzą kiedy się poddać.
Utrzymałem Łapę przez szarżą na samobójcę, a sam wyciągnąłem strzały ogłuszające i wystrzeliłem… Niestety najważniejsza osoba zdołała uniknąć wybuchu. Zenobiusz Talib zaczął tak szybko uciekać, że nawet Łapa go nie dogoniła. Tym bardziej, że dopadła skuter ukryty za skałą w kształcie pięści, która jakby pokazywała mi: a takiego… jeśli uda ci się mnie dopaść.
Pozostałych zbójów zabrało wojsko. Jeden się szarpał przy aresztowaniu, ale Łapa zadbała o to by był cicho. Tak kochani, zacisnęła mu zabójcze szczęki na klejnotach – serio, ja bym mył zęby przez tydzień na jej miejscu.
Zamrugałem po dwakroć i byłem w galerii handlowej w Katowicach z wujkiem, który mnie popędzał by się nie spóźnić bo mecz był w TV.
W domu już wiecie co zrobiłem, mimo potwornego bólu napisałem, a pozostaje czekać na następną historię, bo coś mi mówi, że ten Tali jeszcze da o sobie znać. Do następnej przygody Hej!

Nigdy nie rezygnujcie z marzeń, bo to, że coś nie dzieję się teraz. Wcale nie znaczy, że już nigdy nie nastąpi!

Pozdrawiam was serdecznie
Jesteście wspaniali.

Dziękuję za każdy głos, komentarz i dobrą radę oraz dobre słowa. Dziękuję, że jesteście!

autor

sarevok

Napisany: 2018-04-12 Dodano: 2018-04-12 12:15:35

Ten wiersz przeczytano 1316 razy

Oddanych głosów: 24

Rodzaj Nieregularny Klimat Optymistyczny Tematyka Przygoda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie