Kiedy nastanie kres ucieczki

Szklanką na czole cienkim szkłem utkaną,
niedopitą flaszkę pieści para warg.
Ścianę szkła odciskiem czoła wystukaną,
zapieczone usta żebrząc boli kark.

Ukradziony sen,
kły koszmarów smak,
łzy przed rankiem lęk,
ciszę sieje mak.
Zapłakane oczy,
kryją chłopca smutek,
kroplą usta moczy,
w zakrapianą nutę.

Może jeszcze tylko cztery do dna,
może łzy bełkotu poduszką uciszy.
Głód spokoju kalkulacja chłodna,
krzyk sinego oka chłopcem jeszcze słyszy.


życzenia życie

Tym którzy nie mogą się uwolnić życzę spokoju duszy,czego by nie robili są skazani na to piętno do końca życia.

autor

13-13-13

Napisany: 2009-11-14 Dodano: 2009-11-14 19:42:11

Ten wiersz przeczytano 463 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie