Kiedy szarość przygniata

Tworzysz bardzo sympatyczny i przyjemny w odbiorze
wiersze.

Pięknie słowem jak pędzlem. Podziwiam Marylko

Marylko! - piękny wiersz - cieplem malowany. Twoje
wiersze - są jak Twój awatar: prawdziwe. - A jednak
jestem przekonany, ze przy takiej poetce jak Ty - nie
zasnąlby - spokojnie - zasypiająć gruszki w
ciepełku:):)
Pozdrawiam Cie serdecznie:)

ano w rzeczy samej, dobry to lek na szarość, jesienną
nostalgię pięknie malujesz słowem Marylko :)

b. ładnie
miłego dnia :)+

piękny wiersz i taki cieplutki ,pozdrawiam serdecznie
:)

Nie pragnac niczego
prócz zachwytu
Nie prosząc o nic
charytatywnie trwa
Po zmroku pachnie
Lśniąc już od switu
Swe piękno przed oczy pcha

Pozwoliłem sobie na taki komentarz
Wiersz miodzio palce lizać. Pozdrawiam ;)

Wiersz niosący nadzieję.
Jego ciepło rozwiewa wszystko to co przygniata duszę.
Pozdrawiam.
Marek

Obrazy cudownymi wspomnieniami malowane są najlepszym
lekarstwem na jesienną melancholię... Pozdrawiam Cię
serdecznie Marylo.

Kiedy szarość przygniata ty przywracasz mi wspomnienie
wspólnych z mężem wypadów na ryby w piękny ciepły
dzień lata - pozdrawiam i dziękuję

Dużo ciepła w listopadzie :-) Pozdrawiam :-)

Namaluję ci chętnie - zapowiada się pięknie:)

Na pochmurne dni fajnie jest czytac Twoje
wiersze...pozdrawiam Marylko.

piękny ,ciepły wiersz i nie ma w nim szarości
listopadowej...pozdrawiam.

magiczny wiersz, taki w sam raz na dzisiejszy
listopadowo-szary dzień:)