Kim ja...?

Jestem jak cień
Ale mam serce
Przejdziesz obok
Nie zauważysz mnie
Ominiesz

Malutka jestem

Niewidzialna w tłumie
Z myślami niczym tsunami w głowie
Fale odbijają się od brzegu duszy mojej
Do serca krew miłość doprowadza
A nienawiść jest siłą napędową

Ja-znikający punkt,
Lecz widzę wiele
Patrzę sercem
Ogarniam Ciebie

Ostatni okruch mojego strachu
Popije gorącą herbatą z cytryną
Może smak jadu zabije

I stanę za Tobą
A Ty nawet mnie nie zauważysz
Zarzucę ci ręce na szyję
Stając na palcach
Nawet nie poczujesz

Ja-piórko, które cień zgubił
Otrzepując swoje skrzydła
Z mroku nocnej podróży ku Tobie


Jestem jakby mnie nie było
Cała schowam w twoim sercu,
Gdy obejmować będziesz
Wrażenie odniesiesz, że jestem Tobą

Wtopię się w twe myśli
Jednością z duszą twoją się stanę
Cień mnie samej to Ja

Jak dziecko drobna
Jak wiara twoja krucha

Ale z wielkim sercem
Wypełnionym po brzegi
Tobą

autor

...anA

Dodano: 2009-03-30 08:16:11

Ten wiersz przeczytano 522 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Romantyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie