kobieto, puchu marny

Od wieków zadawano to pytanie i zadawać będą --
Kobieto chciaż zwą Cię puchem -- jestes potęgą
ale piękną i taką pozostań :)
Bądź na zawsze
MaTKĄ
PRZYJACIÓKĄ
KOCHANKĄ I ŻONĄ
KAPŁANKĄ OGNISKA DOMOWEGO
I KOCHAJ KOCHAJ PO WSZYSTKIE DNI

Bardzo spodobał mi się Twój wiersz :)

Serdecznie pozdrawiam :)

:-)) +++
Pośród wielu ról, jak odnaleźć / nie zagubić ..Siebie

Kobieta - matka, żona, a przede wszystkim JA :)nie
tylko dawca, ale i biorca miłości:)pozdrawiam
serdecznie

Być kobietą i czuć się dobrze we własnej skórze.
Pozdrawiam:)

Piękny wiersz z dobrym pytaniem, "kim tak naprawdę
jesteś" -my kobiety jesteśmy życiem, codziennością bez
nas świat by nie istniał. Pozdrawiam cieplutko.

Marcel Achard: "Kromka chleba i dwa komplementy
całkowicie wystarczają kobiecie, aby przeżyć dzień".
Ja ten chleb posmarowałbym jeszcze masłem i upiększył
płatkami róży...

Przytoczę słowa dawnej piosenki:
"Kobieto, kobieto choć tyle masz wad, bez Ciebie cóż
wart, cóż wart byłby świat" Pozdrawiam.

Bardzo dobry wiersz.
Pozdrawiam serdecznie.

Witam w naszym gronie. bardzo ciekawy i ładny wiesz...
my kobiety jesteśmy stworzone do odgrywania swoich ról
życiowych, w miarę dobrze...niestety musimy się przy
tym wszystkim nabiegać i napracować...ale jesteśmy
kobietami?...i to jest super! pozdrawiam serdecznie i
życzę miłej niedzieli.

Alino,dobrze odczytałaś mój wiersz,pozdrawiam

Ja tu ze swoim
Wpadłem humorem
A gdzie następny
Pytam - utworek:)))

Pozdrowionka Alu od Tomka:)))

Oj przepiękny wiersz a jaki sensowny.
:)))))))

Piękny wiersz! Pozdrawiam serdecznie:)

zauważyłaś Alino najważniejszą sentencję tego
alawiersza, graty, życzę miłego łikenda(nad Bałtykiem
słońce):)

A wszystkim po trochu:)