Kocham świty

Powiem Ci Ewuniu,że i ja lubię kiedy dzień zaczyna
pachnieć kawą lecz już świtów nie za bardzo.Pozdrawiam
serdecznie.

chociaż już na dworze
tak niebo ciemnieje
piękny wiersz o poranku
tu budzi nadzieję:)))

pozdrowionka...

I jak Cię nie kochać. Nigdy nie dość pięknych strof
pisanych Twoim piórem.Dobrej nocy.

Pięknym słowem potrafisz malować każdą porę dnia,
każde tu i teraz.
Pozdrawiam i czekam na kolejne piękne wiersze.

Dziekuje kochani za piekne slowa i poczytanie mojego
wierszyka:)

Piękne bywają świty, kawa pachnąca o poranku,
rozmyślania co w darze dzień przyniesie, smutek i łzy,
a może radość, uśmiech i serca spełnienie.Śliczny
"motyl" pełen ciepłych myśli, pięknie namalowałaś
świt.Pozdrawiam i uśmiech zostawiam :-)

Oczywiście jak zawsze pięknie.
Zawsze warto Cię odwiedzić.
Pozdrawiam:)

tez tak kocham zapaść się całkowicie w ramiona
przyrody nim dzień się na dobre rozkręci. Piękny,
nastrojowy, medytacyjny wiersz:))

I ja nie lubie wczesnie wstawac, PanieMis jednak
musze, do moich pacjentow:)

Ładnie wyrażasz tę miłość:)

A jeszcze lepiej ze trzy paczki, do tej kawy ma sie
rozumec:))
Dziekuje milym gosciom za wstapienie do mnie na kawe i
paczki i ide do bo mini na urodzinki liczac na cos
dobrego:)

Świty są piękne, ale ja tak nie lubię wcześnie wstać.
Pozdrawiam

kawa z pączkiem o świcie, smakowicie, Stello :)

świty tak pamiętam mój koncert w wierszu Sama wśród
ptaków
pozdrawiam serdecznie Basia:))

Ja też, choć o świcie, lubię jeszcze troszkę pospać.
Pozdrawiam Ewo