Królowa światła
Zeszła po promieniu księżyca
Pochwyciłem ją wpół słowa
Nim jeszcze ziemi dotknęła
Siostra nocy, światła królowa
Umuzycznia mi każdą chwilę
Nowe kształty myślą nadaje
Gdy tak idzie, gdy tak płynie
Nawet czas w biegu przystaje
Oddech się skrapla na szybie
W lustrze oczy już nie moje
Siostra nocy, światła królowa
Rozświetla martwe pokoje
Ciepła cisza szczelnie otula
Zbiegają się z sobą ściany
Parę metrów ma mój świat
Mój jedyny, mój kochany
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.