Krótki wiersz o odejściu
Próżno dłoń wyciągać w przestrzeń całkiem
pustą
W której się nie świeci błękit oczu twoich
Tam gdzie się nie iskrzy płomień
zapalniczki
I żaden papieros nie drży w kruchej dłoni
Próżno szukać w dali czerwieni uśmiechu
Gdzie bezsens znalazła warga rozpalona
Która kiedyś sama do mych ust się rwała
Próżno wyrwać serce zanim samo skona
autor
polnekwiaty
Dodano: 2023-01-20 16:27:11
Ten wiersz przeczytano 1056 razy
Oddanych głosów: 11
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (10)
Wymowna samotność i tęsknota...
Pozdrawiam :)
dobrze oddana tęsknota.
Smutny wiersz, dobry zatrzymał.
Bolesne rozstanie zostawiło ranę w sercu...pozostanie
blizna ale już takie są serca , że łatwo je zranić.
Pozdrawiam ciepło :)
Dobrze zobrazowana tęsknota i samotność, dobry wiersz.
Pozdrawiam wieczornie.
Miłość potrafi ranić. Często po odejściu wali się cały
świat...
Trafnie oddane emocje, pozdrawiam :)
W podobną melancholię ubiera swoje wiersze Marek
Sotek. Z tą różnicą, że u niego melancholia się
rymuje. U Ciebie nie. Kwestia, co kto woli.
Pozdrawiam polnekwiaty :):)
pozostań w błogiej interpretacji...jest taka niegroźna
śmierć to nic poza nią nic niepotrzebnie chcesz być
dalej
dalej nic nie ma niestety
osobist wiersz... który wraca wspomnieniami mocno...
Bardzo wymowna melancholia "Próżno wyrwać serce zanim
samo skona", pozdrawiam ciepło.