Kwiat i Miecz

Gdy stoję nad przepaścią.Gdy zdaję się nie widzieć drogi,
gdy jakby przygasa aura nad głową.Siła przemija, życie zaczyna boleć.
Wtedy raz jeszcze odwrócę głowę, do tego co pozostawiam.
I oto jest!Nie przegrałem!Zielono złocisty Anioł!
Skrzydła jego zasłaniają wielkość lasów,
sięgając chmur, pysznią się swym majestatem.
Górujący nad ptaków drogami, gór łańcuchem, ognisto krzykliwy,
nie pozwoli mi odejść, gdy otworzył już wrota mej Krainy.
Rzuca blask żółtawo czerwony, na krajobrazy dookoła,
Skąpane w ciepłym ogniu, błyszczą jego złotem.
Jak małe kamyczki, chowają się w aurze czaru rzuconego.
Królowa otworzyła bramę.Oto dom mój.Wracam do siebie.
Przywołują mnie dźwięki harf, śpiewy Elfów witają.
Eruortamo i Falveth.W przepowiedniach czekani.
Szlakiem drzew rozświetlonych, pokłony ich koron.
Fangorn przestał milczeć, w euforii uzdrowiony.
Wodospady głoszą szumem, że wypełniło się.
Powrócili na trony.Para Aniołów .Kwiat i miecz.
Tańczą w powietrzu, przejrzyście rozświetlone, Elfie Księżniczki,
lasy wędrują na spotkanie Przybyszom.
Dzięki ci za dar najcenniejszy, moja Królowo.
Dałaś mi Opowieść.Otworzyłaś wrota.
Zbłądzony w czeluściach bolącego życia, zagubiony między ulicami,
odnalazłem klucz.I oto odrodziłem się w baśni.
Teraz ja poprowadzę nas w nowe doznania,
opowiem jak będzie tutaj, w Królestwie Wyobraźni.
Przygotuję tron dla Ciebie, oraz łódź na rzek zdobywanie.
Zaprawdę bez granic ta kraina!Dopóki miłości nam wystarczy.
Nie wrócimy już w szarości.Tutaj zaczyna się nowa opowieść.
O Erze panowania Falveth i Eruortamo.W świecie z muzyki i miłości stworzonym.
Uklęknijmy i zamknijmy oczy.Eldar nas pobłogosławi.
Byśmy trwać tu mogli.Pokochać lekkość marzeń.

autor

rebel

Napisany: 2010-02-09 Dodano: 2010-02-09 14:10:39

Ten wiersz przeczytano 611 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie