łagodnie spławiony

lekko zaniepokojonym....

spoglądała z wysoka

gdy spadali po gwizdku we wrzask wody

czuła więcej milcząc

gdy wychodzili triumfalnie zmęczeni

takie banalne zaloty

wobec nieodmiennych przeżyć podawała im ręcznik



-tyle mówiłaś o ogrodach

nawet usta lekko zdumiewały odwagą

nie było jej tyle w owocowym raju



-nie schodziłeś mi z ust

rękami nadawałeś kształt mym falom

i odbierałeś oddech bezczelny przybłędom



niecierpliwym świtem

rzucone zwycięsko słowa

o podium otarły się czule

... i tym niezatapialnym.

autor

mirno

Dodano: 2008-01-27 02:27:59

Ten wiersz przeczytano 491 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Nieregularny Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie