"MACOCHA"

tzn. przyszłości

super, trzeba przecierpieć swoje nawet bez powodu.
pozdrawiam i życzę akceptacji przsyszłości

Miewam stany depresyjne,ale to raczej nie depresja,bo
potrafię je zwalczyć,przynajmniej w dużym stopniu,a
rady w komentarzach z pewnością warte rozważenia...
Pozdrawiam serdecznie i życzę by
się ten stan poprawił,na to jednak trzeba
czasu,cierpliwości i fachowej pomocy.
Wszystkiego dobrego Aniu!

Dziękuję wszystkim za komentarze -może wasze rady
komuś ,kto odwiedzi mój profil pomogą...a także i
mnie.Pozdrawiam wszystkich i całuję cieplutko.

To moze troszkę starszy materiał ale już mozna
zobaczyć jakie są obajawy depresji
https://www.youtube.com/watch?v=mvcFH5blKCg

Aniu powinnaś w pierwszej kolejności zgłosic się do
dobrego psychologa i podczas wizyt psychlog powinien
wyłuskać przyczynę która wywołała depresję
to jest bardzo trudne i uzależnione od współpracy
pacjenta z psychologiem
Na ile się otworzy i wyrzuci z siebie wszystko ...
Psycholog czasem nie jest wstanie ogarnąć zaradzić
właściwie poprowadzić i leczyć osobę
i w tedy powinnaś znaleźć bardzo dobrego psychiatrę
W ciężkich depresjach a właściwie kazdą depresję
psychiatra powinien potwierdzić
podjąc leczenie dobrać odpowiednie leki i okreslić
jaki rodzaj terapi bedzie dla najlepszy
Bardzo ważne są też badania pozimu witamin z gr "B"
która odgrywa ogromną rolę w prawidłowym fukcjonwaniu
ukł nerwowego
Osoba z anemią też będzie wolniej powracała do zdrowia

Więc jak widzisz prawidłowa diagnostyka wymaga
kontaktu z lekarzem rodzinnym z psychlogiem i z
psychiatrą
Do niedzieli dam Ci namiar na klinikę gdzie leczą
bardzo trudne przypadki z bardzo dobrym rezultatem
Pacjent przebywa w ośrodku około 6 miesiecy o ile
dobrze pamietam
Najwieksze nasilenie stanów depresyjnych występuje w
oresie jesienno zimowym Wiąze sie to z małym
naświetleniem promieniami słońca które samoistnie
wytwarza enzym antydepresyjny ( pisze najprosciej )
Więc bardzo wskazane były by spacery w południe oraz
naświetlania lampą Bioptron
http://www.bioptron.hg.pl/bioptron_sad.php
Na dzisiaj tyle
Aniu przytulam i postaram sie przesłać Ci wiecej
informacji i materiałów :)
Przepraszam za błędy mam dysortografię Mój program nie
podkresla na czerwono (:

Aniu, mimo że jestem psychologiem, walczę z chorobą
męża już 3 lata.2 próby samobójcze, miesiąc
niejedzenia niczego, koszmar dla niego i dla całej
rodziny. Teraz już pomalutku, pomalutku wychodzimy z
całkowitej apatii, ostatnio od pół roku gra w
Triviadora i zauważyłam dużą poprawę. Ale jeszcze
daleka droga przed nami. Więc podwójnie wiem o czym
rozmawiamy. Pozdrawiam Cię bardzo.

Aniu, nie wierz w to, że spacerkiem i słuchaniem
muzyki, a także samym wsparciem bliskich jest się w
stanie pokonać chorobę. Depresja jest chorobą poważną
i trzeba do niej podejść profesjonalnie. Jeśli to
tylko stan smutku nie powodujący zmian w codziennym
funkcjonowaniu, to można spróbować samemu, ewentualnie
wspomagając leczenie ziołami / np. Deprim /. I wtedy
postawić na aktywność, ale to raczej sport lub taniec.
Także takie gry, które wymagają od chorego
podejmowania szybkich decyzji, aby uaktywnić mózg i
wydzielanie dopaminy. Pisanie wierszy nie do końca, to
raczej forma psychoterapii. Kontakty z ludźmi to nie
jest to, czego chory pragnie, wręcz przeciwnie, wiec
zmuszać nie można. Jeśli choroba zaburza normalne
życie / apatia, zaburzenia snu, u mężczyzn agresja,
złe wyniki w pracy, nauce, zaburzenia apetytu,
zaniedbanie i wiele innych / trzeba pomocy lekarza
lub terapeuty. rzadko kiedy udaje się wtedy samemu z
choroby wyjść.

Zgadzam się z Anią - bliscy bagatelizują problem.Mnie
mówiono: źle ci siedzisz sobie w domu, mąż wszystko za
ciebie robi, a ja wyłam w środku i zazdrościłam
ludziom, że mogą chodzić po ulicy. Mnie dopadła
depresja po porodzie i siedzenie w domu było
koszmarem. Czasem brałam sobie za towarzysza kieliszek
czegoś mocniejszego. Ewa M. ma rację - trzeba
rozpoznać stan depresyjny. Widocznie mam silny
charakter, bo go rozpoznałam - miałam agorafobię.
Mężowi kazałam wyrzucić butelki z barku a sama wzięłam
się za siebie. Moja walka trwała 5 lat ale ta pani
wciąż czyha na mnie i czuję jej oddech.

Wsparcie i świadomość, że jest się potrzebnym! na siłę
nic się nie wskóra, człowiek w stanie depresji, czuje
tylko ból, nawet boli skóra i włosy, nie chce
wychodzić z łóżka. Nie pomogą żadne przekonywania, czy
nadopiekuńczość! Człowieka z depresją należy oderwać
od swojego bólu, w którym się topi. Można
zaproponować, spacer, posłuchanie wspólnie muzyki,
przygotowanie wspólnie posiłku, można nawet kupić
szczeniaczka, czy kotka...ostatecznością są leki, czy
pobyt w szpitalu psychiatrycznym, to w skrajnych
przypadkach, prób samobójczych. Pisanie wierszy, jest
dobrą terapią, ewentualnie pisanie pamiętników z
nazywaniem bólu po imieniu. Pozdrawiam Aniu

jeśli bliscy nie dają wsparcia to już jest dramat

Dziękuję Ci Ewo najpiękniej... znam ten ból...powiem
tak jest ktoś kto cierpi na to "straszną chorobę"...
również nerwica w moim życiu jest obecna... ogólnie
powiem tak -cierpienie psychiczne to coś
niewyobrażalnego ,coś co zmienia cały nasz świat i
bardzo go degraduje.Trzeba wielkiej siły i dobroci
bliskich osób.Najbardziej jednak boli,gdy bliskie
osoby nie dają wiary ,że jest to choroba...tylko
charakter...a czasem brak tchu by podnieść się i jako
tako funkcjonować.

mi oprócz leków, a chyba przede wszystkim pomogła
praca w ogrodzie, zwykły wysiłek fizyczny i pisanie
wierszy - to pozniej troche, ale najpierw musialy byc
leki i nie mozna takiej osoby pozostawic samej sobie,
to trudna i długa droga ale do przebycia, powodzenia

Ewa Marszałek przede wszystkim stawiałam na aktywność
ruchową ale dobre wyniki daje muzykoterapia a muzyka
powinna być starannie dobrana .dobre efekty dają
spacery ,spotkania ze znajomymi przyjaciółmi a więc
wiem co piszę a z praktyki wiem ,że nie każdemu udaje
się pomóc

Ewa Marszałek przede wszystkim stawiałam na aktywność
ruchową ale dobre wyniki daje muzykoterapia a muzyka
powinna być starannie dobrana .dobre efekty dają
spacery ,spotkania ze znajomymi przyjaciółmi a więc
wiem co piszę a z praktyki wiem ,że nie każdemu udaje
się pomóc