Marność

Dziś spać idę wcześniej.
Odstawiam szklankę wody
Na to biurko, co tyle lat ugina się pod książkami.

Myślami gonię te cztery ściany,
Co przede mną jeszcze stały
I chyliły się nad troskami innych ludzi.,

Czym to się stanie?
Gdy za taki czas jak ten,
Gdy siedemnastą zimę znoszę,
Zniszczą stłamszą i zdławią?

Czym ja się stanę?
Gdy na ulicy, czując powietrze,
Nie spostrzegę, z której to strony
Ona stanie na mej drodze?


Obrócę się w nicość z moimi ścianami,
Z moimi książkami i zeszytami.
A wy będziecie dźwięczeć w ustach ludzkich,
Przypominając o byłej egzystencji.

autor

Ciliega

Napisany: 2007-12-26 Dodano: 2007-12-26 23:46:50

Ten wiersz przeczytano 472 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Wolny Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie