Marsz śmierci

Dla męczenników oświęcimskich, którzy zginęli na trasie Oświęcim-Wodzisław...

Krzyk cierpienia ponad wszystko,
Zimno, strach i ból...
Jak daleko dojdą?
Czy już umrą tu?

Znieważeni nieludzko,
śmierć chwyta ich stopy gołe,
kolumna cieni maszeruje
unosząc nogi z mozołem.

Ktoś zasłabł, słychać strzał
z karabinu niemieckiego...
Kolejny cień w zapomnienie...
Musiało tak być? Dlaczego?

Idę tą ulicą, cisza mrożąca krew w żyłach
w uszach milczeniem wierci...
Nie zapomnijmy, błagam
o ludzkiej, bezsensownej śmierci...

... i dla wszystkich, którzy zginęli w obozie oświęcimskim...

autor

Deba

Napisany: 2005-02-20 Dodano: 2005-02-21 16:20:18

Ten wiersz przeczytano 1411 razy

Oddanych głosów: 13

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie