Dzieło Stworzenia...

Niech zostanie w naszych sercach...

Na początku Ojciec Święty stworzył miłość.
I rzekł: "Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!"
A Bóg widząc, jak dobry On jest, dał mu siły.
I tak upłynął wieczór i poranek- dzień pierwszy.

A potem Ojciec Święty ukochał ludzkość
i rzekł: "Nie lękajcie się!".
Bóg widział, że był On dobry.
I tak upłynął wieczór i poranek- dzień drugi.

A potem Ojciec Święty uniósł rękę nad niewidzialnymi kajdanami.
Rzekł: "Niech zstąpi Duch Twój i odnowi oblicze ziemi. Tej ziemi."
A Bóg widział, że był On dobry.
I tak upłynął wieczór i poranek- dzień trzeci.

A potem Ojciec Święty objął miłością winowajcę.
I rzekł: "Przebaczajcie!"
A widział Bóg, że było to dobre.
I tak upłynął wieczór i poranek- dzień czwarty.

Potem Ojciec Święty przytulił małego czarnoskórego chłopca, który zapomniał smak jedzenia.
Bóg widział, jak dobre to było.
I tak upłynął wieczór i poranek- dzień piąty.

Potem Ojciec Święty na nowo stworzył człowieka, nauczył go kochać, nauczył go wierzyć.
A Bóg widział, że wszystko co Ojciec Święty uczynił, było bardzo dobre.
I tak upłynął wieczór i poranek- dzień szósty.

A gdy Ojciec Święty ukończył w dniu szóstym swe dzieło,
nad którym pracował,
odpoczął w Wiecznym Szczęściu dnia siódmego,
po całym trudzie jaki podjął.
A Bóg widząć, jak dobry On jest, przyjął Go do siebie.

autor

Deba

Napisany: 2005-04-04 Dodano: 2005-04-04 15:52:20

Ten wiersz przeczytano 724 razy

Oddanych głosów: 12

Rodzaj Bez rymów Klimat Optymistyczny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie