Marzenia

Wreszcie mogę spokojnie usiąść w pokoju
na łóżku i doznać chwili wytchnienia.
Bez przerwy snuję po krainie zwanej "marzenia",
ale czasem myślę, że to bezsensowne, bo cóż to zmienia?

Te żałosne pragnienie bycia kimś lepszym, innym,
kimś takim, który nie tonie we łzach,
osobą, której życiowa opowieść zakończy się dożywotnim szczęściem.
Jednak muszę rozmyć te marzenia, gdyż "takie rzeczy to tylko w filmach".

Idea ludzi idealnych powoli mnie przytłacza,
na prawo, na lewo... Doskonałość łatwo znajdę.
Ja taka nigdy nie będę i muszę przestać krakać,
bo w życiu mym nic nie zostanie wyłożone jak na ladę...

autor

Justinka

Napisany: 2007-01-17 Dodano: 2007-01-24 12:50:05

Ten wiersz przeczytano 425 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie