melancholijna pustka i tęsknota

Kawy łyk i papieros co dzień
monotonia życia robi ze mnie szary cień
I wszystko to
oglądam przez ciemne szkło
Czuje się nagi wciąż
zmieniam skórę często jak wąż

tak smutno mi
podnoszę ze znudzeniem brwi
i pada zimny deszcz
czuje samotności dreszcz
Gdy nie ma Cię
Gdy Ciebie brak, taki szary jest ten świat

melancholijne dźwięki usypiają mnie
a we śnie wołam Cię
Widzę Cię tulę ciało twe
wszystko to we śnie
kiedy znowu zobaczymy się?

autor

Franz

Dodano: 2007-03-22 22:04:20

Ten wiersz przeczytano 559 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie