w międzyczasach

w jaki sposób ubierać piękne słowa
nadawać im sens, treść i formę
mi się nie udało zaczynam od nowa
żeby wyrobić bardzo lichą normę
pół wersu na dzień cały chociaż dać z siebie
pamiętam Twoje palce nad ranem po moich ciele błądzące
patrzyłem na Ciebie
kiedy brały udział w tej nierównej walce
o moje spełnienie
krople porannej rosy z traw świeżych kapiące
znikały kłopoty
a ja słów szukałem pięknych, zmysłowych namiętnych
kiedy całowałem usta Twoje ,łono twoje ,stopy
w międzyczasach, przez wielkie umysły nawet, niepojętych

i ta krótka impresja w chwili uniesienia
w oczach mienią się blaski tysiąca odcieni
nie wiem czy to z fascynacji czy ze zmęczenia
jest mi prawie dobrze tego nic nie zmieni

autor

janowski

Napisany: 2014-08-01 Dodano: 2014-08-01 16:31:29

Ten wiersz przeczytano 413 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie